OBRAZY FRIDA I DIEGO


Frida Kahlo urodziła się w 1907 roku w Coyoacan w Meksyku. Jej ojciec był z pochodzenia niemieckim Żydem, który wyemigrował do Ameryki, matka miała korzenie indiańskie. Malarka stworzyła wokół swoich narodzin legendę twierdząc, że urodziła się w 1910 roku, czyli w trakcie rewolucji meksykańskiej. Ze względu na swoje komunistyczne poglądy chciała bowiem uchodzić za dziecię nowego Meksyku.
W wieku 6 lat malarka zachorowała na polio, co spowodowało u niej widoczne kalectwo (wadę postawy i trudności z poruszaniem się). W 1925 roku Frida przeżyła bardzo poważny wypadek (zderzenie autobusu i tramwaju), co znacznie pogorszyło jej kondycję fizyczną. Malarka przeszła kilkadziesiąt skomplikowanych operacji i przez całe życie odczuwała skutki wypadku, między innymi cierpiała na bezpłodność. Początkowo kształciła się w kierunku medycznym, jednak później zrezygnowała z niego dla malarstwa.
Zaczęła od tworzenia oryginalnych i ekspresyjnych autoportretów. W 1927 roku malarka poznała znanego meksykańskiego malarza Diego Riverę, który znacząco wpłynął na jej styl. W 1929 roku Frida i Diego zostali małżeństwem. Związek był niezwykle burzliwy, w 1939 roku skończył się nawet rozwodem, jednak rok później odbył się kolejny ślub. Oboje małżonkowie miewali liczne romanse, Frida była biseksualna (była kochanką między innymi Lwa Trockiego i Josephine Baker). Małżeństwo miało zdecydowanie lewicowe poglądy. W 1937 roku w ich domu przez jakiś czas ukrywał się Lew Trocki z żoną.
 Od 1950 roku, po kolejnych operacjach kręgosłupa, Kahlo przestała chodzić. Zmarła w 1954 roku. W jej domu (zwanym Niebieskim Domem) znajduje się obecnie muzeum artystki.